Zastosowanie muzyki w terapii

O pozytywnym wpływie muzyki na organizm człowieka napisano już wiele. Muzykoterapia łączy w sobie elementy muzyki, psychologii oraz medycyny. Jak zatem wygląda muzykoterapia w praktyce?

Cele muzykoterapii

Cel terapii w dużej mierze zależy od potrzeb pacjenta. Główne cele to poprawa umiejętności komunikacyjnych, co ma szczególne znaczenie w terapii neurologopedycznej. Przyda się także do
ekspresji emocjonalnej a także nastąpi poprawa więzi i relacji. Zwykle terapia jest przyjemna, przez co pomaga obniżyć poziom stresu i lęku. Oczywiście sama muzykoterapia nie wyleczy pacjenta w choroby, ale jako element wspierający, jest jak najbardziej wskazana.

Tryb zajęć

Zajęcia przeważnie trwają około godziny. Możliwe formy to terapia grupowa i indywidualna. Zwykle grupy składają się z kilku osób. Choć na pierwszy rzut oka zajęcia mogą sprawiać wrażenie luźnych, terapeuta wykorzystuje muzykę, by dotrzeć do ukrytych emocji, konfliktów czy problemów. Sala stanowi bezpieczną przestrzeń, nie ocenia się efektów działań muzycznych, dzięki czemu pacjentowi łatwiej jest wprost wyrzucić z siebie nurtujące go kwestie. Elementy i przebieg sesji zależą w głównej mierze od potrzeb pacjenta.

Forma terapii

Podstawowy podział muzykoterapii obejmuje terapię aktywną i receptywną. Forma aktywna zakłada czynny udział uczestników w tworzeniu muzyki, granie na instrumentach, komponowanie, improwizację czy nawet odgrywanie scenek.
W terapii receptywnej osoby skupiają się bardziej na słuchaniu muzyki i tworzeniu wizualizacji, opowiadaniu o swoich emocjach związanych ze słuchaniem. Oprócz tego wykorzystuje się wiele technik oddechowych i relaksacyjnych. To, w jaki sposób śpiewamy, wykonujemy dane melodie, mówimy, czego słuchamy, bardzo wiele o nas mówi, choć sami nie zawsze zdajemy sobie z tego sprawę. Nawet dobór koloru kredek podczas rysowania wizualizacji oraz umieszczanie przedmiotów w konkretnych miejscach może sygnalizować poważny problem.

Gdzie szukać muzykoterapii?

Coraz częściej szpitale inicjują muzykoterapię jako element leczenia, lecz obecnie nie jest to standardowy i refundowany sposób terapii. Podobnie jak przy psychoterapii, specjalista muzykoterapii jest dobrze wykształconą osobą. Od czterdziestu lat muzykoterapia w Polsce jest dziedziną akademicką. Istnieje nawet osobny kierunek studiów taki jak muzykoterapia, którego zadaniem jest przygotowanie studentów do pracy jako terapeuta wykorzystujący muzykę podczas terapii. Oprócz wiedzy z zakresu muzyki, absolwenci znają także wiele pojęć medycznych i psycholog -icznych. Od 2012 roku specjalista muzykoterapii musi posiadać specjalny certyfikat.